skindeep – Rob Bouwman, Daan den Houter, Vincent Uilenbroek
18 mei t/m 22 juni 2019
‘Skindeep’ is een groepstentoonstelling die voortkomt uit de jarenlange vriendschap van de galeriehouder en Rob Bouwman. Sinds galerie with tsjalling: vaker abstract werk programmeert leek een expositie met het werk van Bouwman steeds meer voor de hand te liggen. Samen hebben we een tentoonstelling samengesteld waarbij formeel abstract werk met een bijzonder oppervlak centraal staat. Naast werk van Rob Bouwman tonen we werk van Daan den Houter en Vincent Uilenbroek.
Rob Bouwman (1981) is een schilder op het gebied van de hedendaagse abstractie. Sinds 2015 is hij begonnen met het maken van een serie werken, waarbij hij zich concentreert op het mengen van verschillende kleuren doormiddel van een enkele verfaanraking. Door het oppervlak intensief te prepareren en de olieverf op verschillende manieren te verdelen, kan hij vervolgens de pigmenten met behulp van assistenten en met een soort van zelfgemaakte schildersgereedschap door elkaar heen trekken. De verf trekt niet in de ondergrond maar blijft er op liggen waardoor een uitgekristalliseerde verfstreek en heldere kleurovergangen zich aan je openbaren. Het gaat hem om een zo gevarieerd mogelijke menging tussen de ene en de andere kleur. Zijn werken zijn afkomstig vanuit een contextueel, visueel en verf technisch onderzoek naar kleur, vorm en verschijning.
Daan den Houter (Delft, 1977) is een conceptueel kunstenaar die multidisciplinair werkt. In zijn oeuvre is het concept bepalend voor het medium dat hij kiest. De gelaagdheid van zijn kunst
werkt bij eerste beschouwing als een vals plat, waardoor je als toeschouwer aanvankelijk wankelt om pas daarna je evenwicht te hervinden. Humor, cynisme en scherpe tegenstellingen verwerkt hij
in zijn beelden om de toeschouwer aan het denken te zetten over belangrijke thema’s als geld, identiteit, waarde en voor algemeen aangenomen percepties op deze thema’s.
In essentie gaat het werk van Vincent Uilenbroek (1980) over het proces van het schilderen en alles wat daar omheen gebeurt. Beelden die doorgaans worden opgevat als het residu van het proces vormen het uitgangspunt voor een nieuwe abstracte beeldtaal. De restvormen op de wand van de studio bijvoorbeeld. Materialen waarmee gewerkt wordt, zoals sjablonen, sheets en schilderstape krijgen onopzettelijk een schilderachtige kwaliteit. Onbewuste composities worden omkaderd en daarmee dominant. Telkens ligt de nadruk op het gebied binnen of buiten de kaders. Een wit vlak suggereert de afwezigheid van een schilderij die als negatief is achter gebleven in de ruimte.
Uilenbroek hanteert een werkwijze die je kunt samenvatten door minimalistische abstractie, graffiti, proces en installatie kunst.